Mon Beau Sapin - Union Musicale de Walincourt-Selvigny

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!

Κι ευτυχισμένα.... Με λίγα και με πολλά..... Στα δύσκολα και στα εύκολα.... Με καλή καρδιά, υπομονή, υγεία, ειλικρίνεια, αγάπη βεβαίως και - επιτρέψτε μας - πολιτισμό! Που πάει να πει, χαρά, συνεργασία, καλή πρόθεση, κι όλα τα καλά που επιθυμούμε και ο μόνος τρόπος να τα έχουμε είναι απλώς να τα πράττουμε. Ο μικρόκοσμος μπορεί να είναι κόσμος συμπαντικός.
Πολλές ευχές γι' αυτό λοιπόν!

ΤΟ ΒΗΜΑ - Αϊ-Βασίλη, πάρε «δρόμων»! - science

ΤΟ ΒΗΜΑ - Αϊ-Βασίλη, πάρε «δρόμων»! - science

Εργασίες

Την εβδομάδα που πέρασε κάναμε δυο πράγματα: καθαρίσαμε περιμετρικά το Σχολείο απ' έξω και βάψαμε τον εξωτερικό τοίχο, σβήνοντας τα γραμμένα πάνω του (όσο κρατήσει, αν χρειαστεί, θα επανέλθουμε με νέα μπογιά!).

Έχουμε την εξής πρόταση: κάθε βδομάδα, μια τάξη, την ώρα της Γυμναστικής, θα μπορούσε να καθαρίζει το προαύλιο. Θα διαθέσουμε γάντια μιας χρήσεως για όλα τα παιδιά, εννοείται. 
Γιατί; Τα παιδιά συνηθίζουν να μαζεύει κάποιος άλλος τα σκουπίδια τους και ενίοτε δε νοιάζονται και δημιουργούν σκουπίδια. Ακόμα κι αν όλα τα παιδιά έχουν καλούς τρόπους, η αποχή από την συμμετοχή στην καθαριότητα, μετατρέπει τους τρόπους αυτούς στο αντίθετό τους. Έτσι, καλλιεργούνται οι νέοι και νέες που "τα θέλουν όλα στο χέρι", που "δεν ξέρουν να διπλώσουν τη μπλούζα τους" κλπ κλπ.
Κατά την άποψή μας, ως γονείς, ο μόνος τρόπος να διορθώνεται αυτή η ανεπιθύμητη συμπεριφορά είναι το βίωμα, η εμπλοκή των παιδιών στις εργασίες. Πόσο μάλλον στο χώρο του Σχολείου, ένα χώρο που μοιράζονται διακόσια παιδιά, και πρέπει να υπάρχουν κάποιες βασικές αρχές και κανόνες που θα βοηθούν τα ίδια τα παιδιά στη συγκρότησή τους.
Τα βιβλία του Δημοτικού είναι γεμάτα ανάλογα παραδείγματα. Ας γίνει το παράδειγμα πραγματικό!

Το προηγούμενο γράμμα  δεν έμεινε αναπάντητο. Επειδή καμία τεκμηριωμένη αντίρρηση δε μένει μετέωρη και καμία λογική πρόταση που τίθεται πολιτισμένα δεν πάει χαμένη, κι ας το νομίζουμε. Η Διευθύντρια της ΔΕΥΑΜΒ μας τηλεφώνησε και έχουμε συνάντηση μαζί της στο Σχολείο την ερχόμενη Παρασκευή. Αν πετύχουμε το αιτούμενο δεν το ξέρουμε, ωστόσο η προσπάθεια έφτασε κατευθείαν στο στόχο της, γι' αυτό ελπίζουμε...

Ποιός πληρώνει το νερό του Σχολείου;

Το γράμμα αυτό στάλθηκε στη Διεύθυνση της ΔΕΥΑΜΒ, στο Δήμαρχο και δημοσιεύθηκε στη "Θεσσαλία" .

Αξιότιμε κύριε Διευθυντά,

Ως εκπρόσωπος του Συλλόγου, που αριθμεί 200 μέλη, οφείλω να επικοινωνήσω μαζί σας, σχετικά με το θέμα του λογαριασμού νερού του Σχολείου μας, ο οποίος, για το Γ΄ τρίμηνο 2011, ανέρχεται στο ποσό των 767 €.

Όπως θα γνωρίζετε, τα σχολικά προαύλια θεωρούνται δημόσιοι χώροι, οι αυλόπορτες δεν κλειδώνουν, και χρησιμοποιούνται σαν πάρκα και τόποι παιχνιδιού και περιπάτων από παιδιά, οικογένειες, μικρούς και μεγάλους.

Το Μάρτιο του 2009, φυτέψαμε στον αυλόγυρο του Σχολείου 40 δέντρα (αειθαλή κωνοφόρα: leyland cypress) με χρήματα που συγκεντρώσαμε από χορηγίες κατοίκων και επιχειρηματιών του Βόλου. Όπως είναι φυσικό, τα δέντρα ποτίζονται το καλοκαίρι, για να μπορέσουν να επιβιώσουν και να μεγαλώσουν. Σκοπός της δενδροφύτευσης ήταν να αποκτήσει το Σχολείο και, ευρύτερα, η γειτονιά, ένα μικρό πνεύμονα πρασίνου, αυτονόητο. Τα δέντρα, καθώς μεγαλώνουν, βελτιώνουν επιπλέον και την ηχορύπανση που υφίστανται τα παιδιά και όλοι όσοι χρησιμοποιούν το προαύλιο, από τη Γιάννη Δήμου.

Με προσωπικό κόπο και καθημερινή επίβλεψη, κατορθώσαμε να μεγαλώσουμε τα δέντρα μας, εκτός από 3-4 που δεν επέζησαν. Σας διαβεβαιώ ότι έχουμε υπάρξει πολύ προσεκτικοί με το πότισμα, έχουμε φέρει τα δέντρα πραγματικά στα όριά τους.

Κατά την άποψή μας, θα έπρεπε η δαπάνη συντήρησης του πρασίνου να βαρύνει την Υπηρεσία σας. Θα ήταν πολύ φυσικό, οι δημόσιοι χώροι να φροντίζονται από το Δήμο. Αυτό δε συμβαίνει πάντα. Στην περίπτωσή μας, θα έπρεπε το Σχολείο να απαλλάσσεται ολοσχερώς από τη δαπάνη του νερού εκείνο το επίμαχο τρίμηνο του καλοκαιριού, μιας και η φροντίδα των δέντρων της πόλης είναι υπόθεση της πόλης.

Από την άλλη πλευρά, από την άποψη του πρασίνου, όπως όλοι γνωρίζουμε, η πόλη οφείλει όση ομορφιά της έχει απομείνει στους κατοίκους που φροντίζουν τα πεζοδρόμιά τους, εκτός βέβαια από τη «βιτρίνα» του πάρκου και των κεντρικών νησίδων. Το ίδιο συμβαίνει κι εδώ. Αντί λοιπόν να επαινεθούμε και να επιβραβευθούμε για την προσπάθειά μας, η οποία  αποδίδει οφέλη σε όλη την περιοχή, βρισκόμαστε μπροστά σ’ ένα λογαριασμό, τον οποίο – επιπλέον – δεν αρνούμαστε να πληρώσουμε, αρκεί να έχουμε τα χρήματα. Όπως ξέρετε, δεν τα έχουμε.

Θα ήθελα να σας ρωτήσω: φυτεύονται συχνά σαράντα δέντρα σε μια γειτονιά; Απαλλάσσονται συχνά από τη φροντίδα τους οι Υπηρεσίες του Δήμου; Θα μπορούσατε να τ’ αφήσετε να ξεραθούν σα να μη συνέβει τίποτα;

Από την άλλη, σας καλώ να φέρετε στο νου τη θλιβερή εικόνα της Πλατείας Ελευθερίας και τους τόνους νερού που ξοδεύτηκαν και ξοδεύονται για έναν … βάλτο. Σας θυμίζω τις ξεριζωμένες πρασινάδες των νησίδων της Αναλήψεως, που τη θέση τους πήραν δέντρα που ξεραίνονται και γκαζόν που δε φυτρώνει, ενώ έχουν καταναλωθεί απίστευτες ποσότητες νερού. Σας καλώ να επισκεφθείτε το προαύλιο του Σχολείου μας και να διαπιστώσετε ότι η δαπάνη των 767 € είναι μηδαμινή μπροστά στο αποτέλεσμα. Έχω τη βεβαιότητα ότι η εμπειρία σας θα σας οδηγήσει να κρίνετε.

Για όλα αυτά, σας καλώ, τέλος, να προχωρήσετε στις αναγκαίες ενέργειες ώστε να απαλλάξετε το 32^ο Δημοτικό Σχολείο από τη δαπάνη του νερού των καλοκαιρινών μηνών, διότι αυτό καταναλώνεται για τη φροντίδα πρασίνου της πόλης.

                                                                                    Με τιμή

                                                                        Η Πρόεδρος του Συλλόγου

                                                                               Ελένη Βαρουξή