The Beatles - With A Little Help From My Friends SING-A-LONG LYRICS

Ζωγραφική - Εσωτερικές παρεμβάσεις

Ο σύλλογος στο FaceBook

Στο FaceBook έχει δημιουργηθεί κλειστή ομάδα με όνομα "32ο Δημοτικό Σχολείο Βόλου" ... 

Δαπάνη ζωγραφικής.

Μας ρωτάνε συχνά πόσο κόστισε η ζωγραφική των τοίχων του Σχολείου. 84 € για την αγορά των χρωμάτων. Όλη η υπόλοιπη δουλειά έγινε εθελοντικά με τη βοήθεια όλων όσων έχουμε αναφέρει σε παλαιότερες αναρτήσεις. Η στήριξη και καθοδήγηση του κ. Μαγουλιώτη (από το σχεδιασμό και τις πρώτες συναντήσεις μας το Φεβρουάριο μέχρι και τώρα) ήταν καίρια για την εξέλιξη του εγχειρήματος. Η συμμετοχή των παιδιών τα απογεύματα που, ακόμα, βάζουμε πινελιές, είναι καθοριστική και δηλώνει τη συνεργατικότητά τους και την καλή τους διάθεση να συμμετάσχουν σε οργανωμένες δημιουργικές δράσεις. Και, ξέρετε τι βλέπουμε; Τα παιδιά ζητούν και επιδιώκουν την καθοδήγηση και επιβράβευση, δεν τους αρέσουν οι ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Πώς το λέει η θεωρία του Χάους..... κάθε χαοτικό σύστημα ρέπει προς την τάξη....

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ!

Ας χαλαρώσουμε! Τα πάντα πιέζουν χωρίς προτεινόμενες και εφαρμόσιμες δομές. Για την ακρίβεια: ΠΡΕΠΕΙ τα παιδιά μας στην Γ΄ Γυμνασίου να έχουν πάρει πτυχία Αγγλικών, Πορτογαλικών, Ρωσικών (πού τέτοιες επιλογές... λέμε...). Κι έχουμε ένα Σχολείο, Πρωτοβαθμίως και Δευτεροβαθμίως, με μαθήματα χωρίς ειρμό και συνειρμό, που εξασφαλίζει τα αναγκαία κενά, που θα λυθούν παραπλεύρως στα φροντιστήρια. Έχουμε να διαχειριστούμε σχέση απιστίας: το ανικανοποίητο του Δημόσιου Σχολείου γίνεται πληρωμένη "γνώση" (ούτε καν ηδονή) και η διατήρηση του συστήματος αναπαράγει το φαύλο κύκλο. Δέσμιοι και δέσμιες στη διπλή αυτή "σχέση", μένουμε πεισμένοι ότι τίποτα δεν αλλάζει, ζούμε τη διχασμένη ζωή που μας ετοίμασαν και χάνουμε τον ύπνο μας.

Για σκεφτείτε όμως: αν το σύστημα διαταραχθεί, αν - δηλαδή - ένα από τα μέρη αποσυρθεί, τότε θα σχηματιστούν νέοι συσχετισμοί. Στην αρχή θα γίνει χαμός, αλλά κάποια στιγμή θα επέλθει ισορροπία. Αυτά τουλάχιστον μας λέει η θεωρία των Συστημάτων, και έχουν αποδειχθεί και αποδεικνύονται διαρκώς.

Κουίζ: πώς νομίζετε ότι μπορεί να διαταραχθεί το σύστημα, χωρίς να ζημιωθούν τα παιδιά μας;

Ας μαζέψουμε τις σκέψεις μας.... Ποιός ξέρει;  Μπορεί να μπορούμε και να μπορέσουμε.....

Marianne Faithfull - As Tears Go By (1965)

Εξαιρετικές ζωγραφιές!

Θα σας δείξουμε και βίντεο και φωτογραφίες! Το ζωντανό αποτέλεσμα θα το χαίρεστε στους τοίχους του προαυλίου μας! Εκπληκτική δουλειά, εξαιρετικά χρώματα, φροντισμένα θέματα, σύμφωνα με τις επιθυμίες και τα χέρια των παιδιών. Ελάχιστες λεπτομέρειες έμειναν, θα τις τελειοποιήσουμε αύριο το απόγευμα, κατά πάσα πιθανότητα. 

Αισθανόμαστε περήφανοι για τα παιδιά μας και πολύ ευχαριστιόμαστε με το αποτέλεσμα και θερμά ευχαριστούμε - ξανά - για κάθε βοήθεια και υποστήριξη!
Βλέπετε ...... χωρίς κόπο, χωρίς υπομονή, χωρίς όραμα, χωρίς επιθυμία, χωρίς έμνευση, χωρίς αγάπη ..... η ομορφιά, η χαρά και η δημιουργία μένουν κρυμμένες και μαραζώνουν... Δείτε το ουράνιο τόξο μας: μπαίνει στην πόρτα του θησαυρού και βγαίνει και απλώνεται και χαίρονται και παίζουν τα παιδιά κι ανθίζει ο τόπος..... Το κλειδί είναι εκεί πάνω.... το παίρνετε κι ανοίγετε κι είστε κι εσείς παρόντες και παρούσες.

.....αναμένοντας το διάγγελμα του Παπανδρέου......

Μη μου πείτε ότι το χαμό, στην Αθήνα κι όπου, τον κάνουν οι ονομαζόμενοι αγανακτισμένοι, που είμαστε, είστε, είναι.... Όχι και πάλι όχι! Δεν είμαστε, είστε, είναι ηλίθιοι. Ο πολιτισμός υπονομεύεται με κάθε τρόπο, και τα επεισόδια που επιμελώς δημιουργούνται κάθε φορά είναι για να έχουμε, έχετε έχουν λάθος γνώμη και γωνία θέασης, για να μένουμε, μένετε, μένουν στη στασιμότητα και τη μιζέρια της  παρατεταμένης μετατουρκικής Ελλάδας.  Τσ...τσ...τσ... δε μασάμε, μασάτε, μασούν....

Θυμηθείτε: αύριο Πέμπτη 16 Ιουνίου 6-9 μ.μ. ζωγραφίζουμε στο πραύλιο, θάρθει και η "Θεσσαλία"

Εργαλεία Γονέων και Δασκάλων

Μπορείτε να ρίξετε μια ενδελεχή ματιά στον ιστότοπο του Συλλόγου Μουσειοπαιδαγωγών Ελλάδας, φρέσκιες ιδέες συντροφεύουν τα θερινά απομεσήμερα.... και εμπνέουν για πρωτότυπες συνεργασίες και δραστηριότητες.

Χαιρετισμός στις δασκάλες και τους δασκάλους για το καλοκαίρι.

Αγαπητοί και αγαπητές δάσκαλοι και δασκάλες,
ευχαριστούμε που μεγαλώσατε κι αυτή τη χρονιά τα παιδιά μας, που γίνατε οι δεύτεροι γονείς τους στο δεύτερο σπίτι τους. Εμείς, ως κυματοθραύστες, φροντίσαμε να θωρακίσουμε το σεβασμό τους προς εσάς. Παράλληλα μέλημά μας ήταν να εξουδετερώσουμε παράπονα και δυσαρέσκειες, φυσικά φαινόμενα μέσα σε κάθε κοινωνικό χώρο (που όμως δεν πρέπει να δημιουργούν δυσχέρειες στο έργο σας και στο έργο μας). Διατηρήσαμε το θεσμικό μας ρόλο, μη εμπλεκόμενοι στο διδακτικό σας έργο, συνεπικουρώντας όπου μπορούσε ο καθένας και η καθεμιά μας. Θεμέλιο είναι η συνεργασία και ο προγραμματισμός (παράδειγμα: για να ζωγραφιστούν οι τοίχοι του σχολείου, κουβεντιάζουμε, δουλεύουμε, διαβάζουμε, επεξεργαζόμαστε γραπτά και εικόνες από το Φεβρουάριο). Αυτό για να έχουμε ήσυχη τη συνείδησή μας ότι είμαστε συνεπείς στους ρόλους μας, διότι κι εμείς από τον προσωπικό μας χώρο και χρόνο διαθέτουμε, συχνά για πράγματα που θα έπρεπε να παρέχονται ούτως ή άλλως (παράδειγμα: ένα εξοπλισμένο και φρεσκοβαμμένο εργαστήριο πληροφορικής).

Ευχαριστούμε τη Διεύθυνση για τη συνεργασία και τη συμβολή στον προγραμματισμό των δράσεών μας. Καλό και ξεκούραστο καλοκαίρι!

Χαιρετισμός στα παιδιά για το καλοκαίρι.

Αγαπημένα μας παιδιά,

Ευχαριστούμε που μας κάνετε περήφανες και περήφανους μέσα στο  θόρυβο της εποχής μας. Δεν είμαστε αλάθητοι και αλάθητες, είμαστε απλώς οι γονείς σας. Σας αγαπάμε και έχουμε χρέος να διορθώνουμε τις λάθος συμπεριφορές σας, όπως έχουμε χρέος να είμαστε καλό παράδειγμα. "Είναι μακρύς ο δρόμος", παιδιά, πρέπει να είμαστε ενωμένοι και αγαπημένοι για να είμαστε δυνατοί και δυνατές, για να μπορείτε κι εσείς να κάνετε δυνατά τα αδύνατα. Καλό και ξεκούραστο καλοκαίρι!

ΕΤΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ

Δείτε το Μουσείο Παπαδιαμάντη στους ιστότοπους που προτείνουμε στα δεξιά, έχει ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις και είναι πολύ κοντά μας.

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ !

Ζωγραφικής συνέχεια. ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Σας καλούμε την Πέμπτη 16 Ιουνίου 6-9 μ.μ. στο προαύλιο του Σχολείου, όπου θα κάνουμε διορθώσεις και συμπληρώματα στους τοίχους. Πάρτε νεράκι και καπέλο κι ελάτε! (ή και καμιά μπιρίτσα.... το σχολείο τέλειωσε για φέτος!! Η καλή μας διάθεση για δημιουργία είναι αστείρευτη!!!)

Υπάρχουν κι άλλα να γίνουν.....

Λεπτομέρειες που δουλεύονται.... για ακόμα καλύτερο αποτέλεσμα......
Διότι: η χαρά και η ομορφιά έχουν προτεραιότητα στη διεκδίκηση.

κι άλλος Εμπειρίκος.... (από την ΕΝΔΟΧΩΡΑ: Στροφές Στροφάλων), υπέροχο ποίημα!
...................................................................
Ω υπερωκεάνειον τραγουδάς και πλέχεις
Αχούν οι φόρμιγγες της άπλετης χαράς μας
Με τα σφυρίγματα του ανέμου πρύμα-πλώρα
Με τα πουλιά στα σύρματα των καταρτιών
Με την ηχώ των αναμνήσεων σαν κιανοκιάλια
Που τα κρατώ στα μάτια μου και βλέπω
Να πλησιάζουν τα νησιά και τα πελάγη
Να φεύγουν τα δελφίνια και τα ορτύκια
Κυνηγητές εμείς της γοητείας των ονείρων
Του προορισμού που πάει και πάει μα δεν στέκει
Όπως δεν στέκουν τα χαράματα
Όπως δεν στέκουν και τα ρίγη
Όπως δεν στέκουν και τα κύματα
Όπως δεν στέκουν κ’ οι αφροί των βαποριών
Μήτε και τα τραγούδια μας για τις γυναίκες που αγαπάμε.

ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ :Το τελικό αποτέλεσμα ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ

Οργασμός Εργασιών και Χαράς

ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ.......

Φτάσαμε σε καλό σημείο.....

Καθαρίσαμε όλο το προαύλιο του Σχολείου.  Ιδιαιτέρως την πίσω πλευρά... Διότι: ό,τι είναι βρώμικο προσελκύει περισσότερα σκουπίδια. Επιμένουμε, σε πείσμα των .... σκουπιδιών με το δικό μας πείσμα (και τις δικές μας σκούπες).

Όσο για τις ζωγραφιές στους τοίχους του προαυλίου....  Αντιγράψαμε τις επιθυμίες, τη φαντασία και τα σχέδια των παιδιών. Σε ποιόν δεν αρέσουν οι ζωγραφιές των παιδιών; Ποιό μάτι δε χαίρεται την παιδική ματιά;

Αυτός ήταν ο στόχος, έτσι θα προχωρήσουμε.
Κι ένα ποίημα του Εμπειρίκου παρακάτω, που "διευρύνει" το νου και τον ταξιδεύει να δημιουργεί.

ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΡΦΥΡΑΣ, Ανδρέας Εμπειρίκος

Kαμιά σχισμή δεν διευρύνεται χωρίς τον πόθο
Στα κάγκελα του κήπου ανοίγουν τα φτερά τους τα πουλιά
H γειτνίασις του ποταμού τα προσελκύει
Tο πάθος του γυπαετού για το άσπρο περιστέρι
Eίναι αποκορύφωμα βουνού με χιονισμένη κορυφή
Όταν λυώνουν οι πάγοι τραγουδάμε στις κοιλάδες
Tα νερά μάς μεθούν
Oι κόρες των ματιών μας πλένουν τους θησαυρούς των
Άλλες ξανθές και άλλες μελαχροινές
Έχουν στην όψι τους την ανταύγεια των ελπίδων μας
Έχουν στο στήθος τους το γάλα της ζωής μας
K' εμείς στεκόμαστε τριγύρω τους
Παντοτινά κελεύσματα μας περιβάλλουν
Oι θρόμβοι των βουνών πάλλονται και διαλύονται
Tα χιόνια τους είναι τραγούδια της ελεύσεως των νέων
      χρόνων
Tα χρόνια αυτά είναι η ζωή μας
Mέσ' στις κουφάλες τους αναπαύονται το μεσημέρι τα πουλιά
Kαμιά σχισμή δεν διευρύνεται χωρίς τον πόθο της διευ-
      ρύνσεως
Kαμιά φορά γινόμαστε κλεψύδρες
K' οι σπόγγοι σφαδάζουν για την κάθε μας σταγόνα.

100 χρόνια πριν: ίδια κι απαράλαχτα!

Γεώργιος Σουρής (1853-1919)   Ποιος είδε κράτος λιγοστό σ' όλη τη γη μοναδικό, εκατό να εξοδεύει και πενήντα να μαζεύει; Να τρέφει όλους τους αργούς, νά 'χει επτά Πρωθυπουργούς, ταμείο δίχως χρήματα και δόξης τόσα μνήματα; Νά 'χει κλητήρες για φρουρά και να σε κλέβουν φανερά, κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε τον κλέφτη να γυρεύουνε; Όλα σ' αυτή τη γη μασκαρευτήκαν ονείρατα, ελπίδες και σκοποί, οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή. Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι, κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει. Κι από προσπάππου κι από παππού συγχρόνως μπούφος και αλεπού. Θέλει ακόμα  -κι αυτό είναι ωραίο- να παριστάνει τον ευρωπαίο. Στα δυό φορώντας τα πόδια που 'χει στο 'να λουστρίνι, στ' άλλο τσαρούχι. Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαίο, ύφος του γόη, ψευτομοιραίο. Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης, λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης. Και ψωμοτύρι και για καφέ το «δε βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ».Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς σαν πιάσει πόστο: δερβέναγάς. Δυστυχία σου, Ελλάς, με τα τέκνα που γεννάς! Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

 

Σκέψεις Σαββατόβραδου.

Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος.

Εκτός αν δανειστεί (ο μη έχων), όπως ... καλή ώρα...
Εκτός αν εισβάλλει το μνημόνιον, όπως ... καλή ώρα....
Εκτός αν το σημαινόμενο του "μη έχοντος" είναι η τσιγκουνιά και όχι η φτώχεια...

Μπα! Ουκ αν λάβεις, ούτως ή άλλως.

Η ιστορία: Πήγε ένας φίλος σε Πολεοδομία και έκανε δυο μέρες να πάρει αριθμό πρωτοκόλλου. Ξέρετε, εκείνον τον μικρό ελάχιστο αύξοντα αριθμό που δίνουν οι Υπηρεσίες σε ό,τι χαρτί και συναλλαγή μπαίνει και βγαίνει, ο οποίος - αριθμός - είτε υπάρχει στο γνωστό ορθάνοιχτο βιβλίο πάνω στο γραφείο είτε στον υπολογιστή.

Ο /  Η υπάλληλος χαίρει άκρας υγείας και τακτικού μισθού, αντί να τον / την στείλουν. Κι αν τον / την στείλουν, θα φταίνε όλοι / όλες  (και το ....μνημόνιο) εκτός από αυτόν / αυτήν. Βλέπετε, μετά την ορκομοσία στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα, δεν έμεινε καμία άλλη υποχρέωση. Ο "μη έχων" ήταν έτσι εκ πεποιθήσεως, η φτώχεια και η τσιγκουνιά είναι συνυφασμένα.

Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος! ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ.

Κυριακή 5 Ιουνίου: Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος.

ΓΟΝΕΙΣ - ΔΑΣΚΑΛΟΙ -  ΠΑΙΔΙΑ: ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ ΣΤΙΣ 7.30 μ.μ. ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ ΟΛΟ ΤΟ ΠΡΟΑΥΛΙΟ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ (ΜΠΡΟΣΤΑ, ΠΛΑΓΙΑ, ΠΙΣΩ)

Θα έχουμε γάντια μιας χρήσεως και σκουπιδοσακούλες.

ΜΗ ΔΙΣΤΑΖΕΤΕ! ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΙΝΑΙ  ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΠΙΤΙ  ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ  ΜΑΣ!

 

Ευχαριστίες - συγχαρητήρια - σχόλια!

Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά για τις λαμπρές ιδέες τους και την προθυμία τους να ζωγραφίσουν το σχολείο, έναν από τους ζωτικούς χώρους τους. Ας κρατήσουμε αυτή την προθυμία: είναι εργαλείο που ανοίγει δρόμους δημιουργικής απασχόλησης σε ώρες αμηχανίας και χάους, παράδειγμα: υπάρχει μια ομάδα παιδιών που δεν πειθαρχούν, που παίζουν "άγρια" και χαοτικά, που μοιάζουν ανεξέλεγκα. Τι κάνουμε; Τα κατευθύνουμε σε κάτι δημιουργικό, δεδομένης της προθυμίας, που λέγαμε. Αυτό δεν είναι νέο, είναι η κατεξοχήν μέθοδος της εκπαίδευσης και της ψυχοθεραπείας. Μην το πάρετε στραβά! Τα παιδιά είναι έξαλλα γιατί εμείς κάτι δεν κάνουμε σωστά (εμείς = ενήλικες γενικώς). Εκτόνωση δε σημαίνει απαραίτητα ανεξέλεγκτες καταστάσεις.

Ευχαριστούμε από καρδιάς για τις όμορφες πινελιές τους, που αντέγραψαν και φώτισαν τα ζωγραφικά έργα των παιδιών, τους φίλους κ. κ. Απόστολο Μαγουλιώτη, Αναπληρωτή Καθηγητή του Παιδαγωγικού Τμήματος Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και τις φοιτήτριές του, τη Μαρία Πρωτόπαπα, Μουσειοπαιδαγωγό, τη Νατάσσα Ανδρίτσου, Δασκάλα του Σχολείου, τις μαμάδες  Λεμονιά Μπανάτσιου και Ανατολή Κάρμπα.
Ευχαριστούμε το Διευθυντή του Σχολείου, κ. Γιάννη Γούλα, για το βήμα έκφρασης που έδωσε με σεβασμό στα παιδιά (και σ' εμάς), όλους και όλες που συμπαραστάθηκαν στην προσπάθεια να υπερασπιστούμε την ομορφιά και ν' αντισταθούμε στο απεχθές σύνηθες!

Οι ζωγραφιές δεν τέλειωσαν, μόλις άρχισαν!!

Η δημιουργία και το καλό υπάρχουν, λίγη καλλιέργεια χρειάζονται για να μη μαραζώσουν: πότισμα και φυσικό λίπασμα = αγάπη, επικοινωνία, συνεργασία, διάλογο, καλή προαίρεση κλπ κλπ.

Η Πρόεδρος μας περιγράφει τι αλλάζει στο σχολείο μας